حسن روحانی خود را در امتداد هاشمی و خاتمی معرفی کرد
خورنا: کسانی که این شبها مشتری برنامه های انتخاباتی صداوسیما هستند، تصدیق می کنند که نوع حضور و سخنان حسن روحانی در گفتگوی ویژه خبری شبکه دو (ششم خرداد) با برنامه های مشابه سعید جلیلی و ولایتی، حدادعادل و حتی محسن رضایی، «متفاوت» بود.
این تفاوت و از جنس دیگر بودن، باعث شد این برنامه بیشتر دیده شود و بازخوردهای زیادی در فضای مجازی و محافل سیاسی در موردش ایجاد شود.
هرچند باید منتظر پایان دور اول حضور تلویزیونی همه نامزدها در قاب تلویزیون بود اما به نظر می رسد حسن روحانی توانست از این فرصت بهترین بهره برداری را کند، ساده ترین هدفی که حسن روحانی با برنامه گفتگوی ویژه خبری ششم خرداد به آن رسید، «پدافندی موثر» بر حملات شدید هشت ساله به عملکرد خود در مدیریت موضوع هسته ای بود، پدافندی که با حمله به صداوسیما و مجری آن-حسن عابدینی- به اوج رسید.
اما اگر بخواهیم دقیق تر بررسی کنیم، حسن روحانی در نخستین حضور تلویزیونی خود در قامت نامزد انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، دست روی دو نقطه حساس یا دو برگ برنده گذاشت که ۶ نامزد اصولگرای دیگر-حتی محمدرضا عارف نامزد دیگر اصلاح طلب- نمی توانند یا نمی خواهند با آن بازی کنند.
روحانی که بخش اول سخنانش کلی گویی و نوعی سخنوری غیرجذاب بود، در نیمه دوم سخنانش در شبکه دو، از دو راهبرد «انتقاد از صداوسیما در نقض بی طرفی و عدالت» و « رونمایی از ابتکاری جدید در موضوع هسته ای» استفاده کرد.
بدیهی است که نامزدهای اصولگرایان -حتی نامزدهای منتقد و نوگرای اصولگرایان- نمی توانند و نمی خواهند گزینه ای جز روش فعلی در موضوع هسته ای را در پیش بگیرند، مدلی که هم اینک توسط سعید جلیلی ، یکی دیگر از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در مقام دبیر شورای عالی امنیت ملی پیگیری می شود.
از طرف دیگر حسن روحانی با حمله به صداوسیما عملا ظرفیتی جدید در بخشی از افکار عمومی برای خود ایجاد کرد- به خصوص آنکه بسیاری از هواداران اصلاحات هنوز از مناظره معروف سال ۸۸ موسوی و احمدی نژاد احساس سرخوردگی یا زخم خوردگی (!) می کنند.
ایجاد این ظرفیت با حمله مستفیم به رسانه ملی هم چیزی است که نامزدهای دیگر نیز نه می توانند و نه می خواهند به آن نزدیک شوند.
در نهایت می توان می گفت حسن روحانی با برنامه تلویزیونی امشب، گام اول برای شروع یک جهش احتمالی در صحنه انتخابات را برداشت، از این نکته هم نباید غافل شد که حسن روحانی با احتیاط و احترام و محافظه کاری مخصوص سعی کرد خود را امتداد هاشمی و خاتمی معرفی کند.
اگر محمدرضا عارف به نفع روحانی کنار برود و هاشمی و خاتمی حمایتی صریح و موثر از روحانی داشته باشند، می توان گفت که ستاره اقبال روحانی شروع به روشن شدن کرده است، ستاره ای که شاید دیر بدرخشد و حاصلش چیزی جز چند سوسوی بی فایده نباشد.
به گزارش پارسینه، حالا باید منتظر مناظره های جمعی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری و مباحثه دیدنی سعید جلیلی و حسن روحانی در موضوع هسته ای بود تا معادلات انتخابات یازدهم ریاست جمهوری روشن تر شود.