پاس گل به ترامپ، جلوگیری از انتقام یا محک زدن ایران؟

خورنا | سرویس سیاسی: شوی تلویزیونی بنیامین نتانیاهو با توضیحاتی مبهم و نشان دادن یک کتابخانه پر از زونکن بعنوان مدارک پروژه دستیابی ایران به بمب اتمی تمام شد!

جالب اینکه نتانیاهو از قصد ایران برای دست پیدا کردن به بمب اتمی در سال ۲۰۰۳ یعنی حدود ۱۵ سال پیش و قبل از تمام فراز و فرودها و پروتکل ها و قراردادهای سالهای اخیر با آژانس بین المللی اتمی و بازرسان و طرفهای غربی و … سخن گفت. جالب تر آنکه حداقل یکی از پوشه ها را باز نکرد تا بینندگان جهانی ببینند که آنها حاوی چه مستنداتی هستند!!
نتانیاهو سطح خود را تا یک بازیگر تئاتر دبستانی پایین آورده بود که دستپاچه سعی دارد نمایشی کمدی بازی کند و تماشاچی را بخنداند. ولی گویا نویسنده تئاتر متن کاملی به ایشان نداده و یا این کودک عجول که کلافگی در زبان بدنش مشخص بود،
پیِس (متن تئاتر) را از یاد برده بود و پرت و پلا می گفت.

پس از حمله اخیر اسرائیل به پایگاهی ایرانی در سوریه که دومین حمله در روزهای گذشته می باشد، و صدور بلافاصله مجوز جنگ از طرف مجلس اسرائیل و نیز شوی ناشیانه نتانیاهو، به جز اینکه قصد پاس گل دادن به ترامپ برای خروج از برجام و آماده سازی افکار عمومی را دارد، بدنبال القا هراس در طرف ایرانی و جلوگیری از حمله متقابل و انتقام جویانه ی سپاه قدس و حزب الله نیز می باشد.

به نظر نگارنده، رژیم صهیونیستی به ظن خود کمابیش بازی دوسر بردی را هدایت می کند که؛ اگر ایران پاسخ حملات را بدهد (که امیدوار است اینگونه نشود)، افکار جهانی آمادگی بیشتری برای خروج امریکا از برجام ( به دلیل لحاظ نشدن مسئله ی موشکی در آن و خطر موشکی ایران) پیدا می کند. اگر پاسخ ندهد نیز اسرائیل از موضع ضعف ایران و اصطلاحا دست و پا بسته بودنش مطمئن می گردد.

با کمی تعمق می توان دریافت که ایران ناگزیر است پاسخی قاطع و در خور به حملات اخیر رژیم صهیونیستی و متحدانش بدهد تا بتواند از یک جنگ تمام عیار و رودرو جلوگیری کند.
چون تصور می شود که حملات اخیر بیشتر از آنکه به قصد ضربه به نیروی نظامی ایران و متحدانش باشد، مقصودش محک زدن ایران و درک بیشتر راهبرد دفاعی جنگی بخصوص در شش ماهه اخیر می باشد که در اوج بحرانهای اجتماعی و اقتصادی و نیز انشقاق شدید در میان سیاستمداران و نظامیان و تنزل مقبولیت عمومی برخی ارکان خود قرار دارد.
همانگونه که کارشناسان نظامی به این موضوع واقفند، راهبرد دفاعی جنگی رژیم صهیونیستی از دیر باز بر اساس پاسخ چند برابر و پر از وحشت به تعرض و تک دشمنان خود بوده است تا هیمنه ی به ظاهر مخوف خود را حفظ کرده و با بالا نشان دادن هزینه ی تعرض به اسرائیل، تصمیم دشمنانش برای دست درازی به خود را تصمیمی صعب و سخت کند. در صورتی که ایران تقریبا از سیاست دفاعی اصطلاحا «موشک جواب موشک» تبعیت می کرده است.ولی در ماه های گذشته چند وجهی شدن جنگ در جبهه های مختلف و مواردی دیگر! ، موجب تقلیل آن سیاست دفاعی جنگی ایران گردیده است و متعاقبا دشمنان را در خیالی خام، به فکر تحرکات جدید و مستقیم تر واداشته است.
پاسخ هر چه کوبنده، قاطع و سریعتر ایران موجب ثبات امنیتی بیشترش در منطقه خواهد بود.
۹۷/۲/۱۱

نیما قاسمی _ فعال سیاسی

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *