نوشتاری به مناسبت 22 اسفند روز بزرگداشت شهدا

شهیدان چراغ راه ما…

اگر تاریخ اسلام را ورق زنیم، می بینیم؛ بخش مهمی از افتخارات تاریخ را شهیدان آفریده و خدمت عظیمی را به جامعه داشته ‏اند. نه تنها دیروز، امروز نیز فرهنگ سرنوشت ساز “شهادت” است که لرزه بر اندام دشمنان می افکند و آن‏ ها را از نفوذ به دژهای مستحکم اسلام مأیوس می کند.
بدون شک “شهادت” یک هدف نیست؛ هدف پیروزی بر دشمن و پاسداری از آیین حق است؛ و پاسداران باید آن قدر آماده باشند که اگر در مسیر دفاع، لازم شود، از ایثار خون خویش دریغ نورزند.
این معنای واقعی شهادت برای امت شهید پرور است، این گونه است که شهادت در جان و روان پاسدار والاترین هدف است.
برای فهمیدن مکتب شهادت، باید معنای روشن آن را باور کرد، مکتبی که امام حسین «ع» بزرگ ترین پرچم دار این مکتب است و بزرگ ترین جریان تاریخی و نبرد تاریخی در سرنوشت انسان، که سالار شهیدان سردمدار این نبرد است و کربلای او روشن ترین صحنه از نبرد پیوسته ی حق بر علیه باطل است، نبردی که بالاترین الگو در جبهه های مختلف و نسل ها و اعصار مختلف، در طول تاریخ از دیرباز تا حال و آینده جاری است.
و اما مصداق معاصر پاسداری از ارزش ها و مکتب الهی، دفاع مقدس ایران اسلامی است. در این روایت است که برای من دهه شصتی که شاید فرهنگ از جان گذشتن نامانوس باشد،معنا پیدا می کند.
و اما در پاسداشت این مکتب مسئولیت اجتماعی ما شاید کمتر از جان گذشتن نباشد. ما مسئولیم در شناخت این تفکر و شناسانیدن آن به نسل جوان و ادامه راه شهیدان…
باشد در پیشگاه الهی و به گواه و شهادت شهدا پیروز و سربلند باشیم.
شهید زنده است. ?
اسماعیل رحمانی _ فعال فرهنگی
اسفند ۱۳۹۶