روایتی متفاوت از زندگی «عادل نژادسلیم»؛

قهرمان مردم روستای «اسکند» معمار پتروشیمی ایران شد/ کلید هتل پنج ستاره «خلیج فارس» فردا تحویل می‌شود

خورنا|بافر گل فر: کاپیتان «شهبازی» یا همان «دهقان فداکار» صنعت هوایی نامی پرآوازه در بین مردم است صنعت نفت هر چند قابل مقایسه نیست اما مدیران این صنعت همچون خلبانانی هستند که ثمره دوران مدیریت آنها به شکوفایی و یا سقوط شاخص‌ها و برنامه‌ها ختم خواهد شد.

در صنعت هوایی خبر سقوط یک هواپیما در عرض چند ساعت در کل ایران و حتی جهان مخابره می‌شود اما در صنعت نفت سقوط برنامه‌ها شاید سال‌ها طول می کشد تا خبر آنها منتشر شود، در صنعت هوایی یک خلبان همچون کاپیتان شهبازی با یک شاهکار در عرض چند ساعت «دهقان فداکار» خواهد شد اما در صنعت نفت شاهکار مدیران دلسوز و حرفه‌ای شاید حتی پس از سال ها هم جایی منعکس نشود و در نهایت دستاوردها و موفقیت‌های آنها توسط عده‌ای دیگری مصادره خواهد شد.

در این بین «عادل نژادسلیم» جز معدود مدیران صنعت نفت کشور بوده که هر کجا رفته کاشته تا دیگران برداشت کنند، مردی که اواسط دهه پنجاه شمسی به‌عنوان سرباز معلم در روستای دورافتاده «اسکند» (توابع زنجان) در مدت دو سال به دلیل با سواد کردن روستائیان، برقراری نظم و امنیت، ساخت گرمابه، مدرسه و حفر چاه آب به یک قهرمان در بین مردم پاک روستا تبدیل شد بعد از گذشت چهل سال حالا باید از او به عنوان «معمار» صنعت نوین پتروشیمی ایران نام برد.

هجدهم مهر ماه ۱۳۹۲ که «عادل نژادسلیم» به‌عنوان مدیرعامل هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس منصوب شد شاید باور نداشت که سکان هواپیمائی رو به سقوط را تحویل گرفته، تولید مجتمع‌ها با ۷۰ درصد ظرفیت اسمی، وجود ده‌ها طرح روی زمین مانده که به محلی برای انواع مفاسد اقتصادی تبدیل شده بود، لیست بلند شرکت‌های زیان ده، عدم تکمیل زنجیره‌های ارزش و توسعه نامتوازن پروژه‌ها و از همه مهمتر وضعیت نامشخص اخذ مطالبات و پرداخت بدهی‌ها، «خلیج فارس» را به یک هلدینگ در آستانه ورشکستگی تبدیل کرده بود.

با گذشت بیش از چهار سال حالا نسبت تولید با افزایشی ۱۵ درصدی به ۸۵ درصد رسیده است، طرح‌های نیمه کاره و روی زمین مانده صنعت پتروشیمی همچون پالایشگاه بیدبلند دو، گچساران، دهدشت، ایلام، هنگام، لردگان، صدف، NGL3200 و … همگی با ثبت رکوردهای جدید ساخت از سال آینده یکی پس از دیگری در مدار بهره برداری قرار می‌گیرند، وضعیت فروش و صادرات با تاسیس یک شرکت تخصصی حساب و کتاب پیدا کرد، با تعریف طرح های متعددی GTPP، PDH، اتان کراکرها و … زنجیره‌های ارزش تکمیل شد (نمونه‌اش تکمیل زنجیره اتان با ساخت NGL3200 و سپس اجرای طرح‌های اتیلن و اتیلن گلایکول در بندرامام)، لیست شرکت‌های زیادن ده آب رفت و همزمان سرمایه گذاری برای خرید سهام شرکت‌ها و طرح‌های زیان‌ده با هدف تبدیل به بنگاه‌های سودآور آغاز شد.

هلدینگ خلیج فارس بدون کوچکترین اغراقی از یک هواپیمای رو به سقوط امروز به تنها هتل پنج ستاره صنعت پتروشیمی ایران تبدیل شده، هتلی که در آن خبری از تولید زیرظرفیت، طرح‌های روی زمین مانده، شرکت‌های زیان‌ده و توسعه نامتوازن نیست و «عادل» صنعت پتروشیمی ایران پس از آنکه پتروشیمی امیرکبیر و پالایشگاه تبریز را آباد کرد فردا در ادامه ماموریت خود کلید هتل پنج ستاره هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس را تحویل صاحبان جدیدش خواهد داد.

اگر تا به امروز گوش‌هایمان به اسامی همچون «شیخ‌الوزرا» و «پدر پتروشیمی» عادت کرده و از آنها به‌عنوان ژنرال‌های بزرگ تاریخ صنعت نفت کشور یاد می‌کنیم اما فراموش نکنید هر چند نام «عادل نژادسلیم» با القابی مشابه عجین نشده که در خدمت، آباد کردن و تفکرات خلاق مدیریتی چیزی از نام و آوازه «شیخ‌الوزرا» و «پدر پتروشیمی» کم ندارد، اشکال بزرگ «عادل» پتروشیمی ایران این است که فقط به فکر کار بود/انرژی نیوز

 

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

  • محمد شما‌‌‌ راست میگید،، تمام مدیران پتروشیمی انگشت کوچک باقر مستوفی هم نیستند