یادداشتی پیرامون ماجرای انتصاب یک فرماندار

انتصاب ابتر استاندار

خورنا| مهدی غفارزاده*: حرمت امامزاده به متولی آن است.
واژه ای که امروزه برای مجموعه ی مدیریتی استانداری و در راس آن غلامرضا شریعتی کاربرد دارد.
مجموعه ای حاکمیتی که بارها برای مناصبی, بزرگان استان را به اموری دعوت , استعلامات اخذ, حکم صادر و کار را ابتر می گذارد,نمی توان مجموعه ای کار آمد و سالم دانست.
اگر چه غالب افرادی که چنین برخوردهایی با آنان می شود دارای ویژگی های اعتدالی مشهودی هستند و گویا این امر دوستان استانداری را تلخ می آید!

دعوت از سید امیر حمزه موسوی برای تصدی فرمانداری بندرماهشهر و صدور حکم ایشان و تعیین و لغو چندین باره برنامه تودیع و معارفه نشانگر عدم مدیریت استانداری در این ماجرا دارد.چرا که اگر موسوی شرایط لازم برای این انتصاب را نداشت با چه توجیهی از وی دعوت بعمل آمد و چگونه شد که حکم صادر شد؟ و اگر استاندار جوان را توان مقابله با پشت پرده ها نبود و نیست چرا از موسوی برای ورود به این عرصه دعوت کرد؟
ابهاماتی که روز به روز بیشتر میشود و یک استانداری متزلزل را به نمایش میگذارد.
ای کاش بسیاری از مدیران استانداری به خاطر بیاورند که با حمایت های چه فرد یا افرادی فرصت خدمت را بدست آوردند و اگر فرصت خدمت را به فرصتی برای سایر امور تبدیل کنند , بودنشان توجیه پذیر نبوده و نیست. چرا که تحقق وعده های دولت و رئیس جمهور مردانی با درآیت می طلبد.

 

* فعال فرهنگی و روزنامه نگار