جام جهانی فوتبال و رفتار رسانه ای بایسته

خورنا | سرویس فرهنگی: فدراسیون بین المللی فوتبال -فیفا- گسترده ترین و همه گیر ترین مجموعه بین المللی است که اکنون وجود دارد. شمار سازندگان فیفا،بیشتر از سازمان ملل متحد است، فیفا اکنون ۲۰۸عضو ،در حالی که سازمان ملل گویا۱۹۳عضو دارد.فیفادر سال ۱۹۰۴بنیان گذاشته شد،در حالی که سازمان ملل کنونی در سال۱۹۴۵بنیان گذاشته شده است،حتی اگر جامعه ملل را هم گام نخست و زمینه سازمان ملل حساب کنیم بازهم در سال۱۹۱۴بنیان گذاشته شده است، یعنی بازهم ۱۰ سال بعد از فیفا.منظور از این سخن یادآوری قدمت زمانی برای فیفا دربرابر سازمان ملل نیست،بلکه توصیف وضعی است که این وضع امروزه دارای ارزش افزوده ای در سطح جهان است که بسیاری از این ظرفیت غافلند.
“صنعت فوتبال” هر چهار سال یک بار ،بایک فرصت ناب درسطح جهان خودنمایی می کند،این مهم “صنعت جام جهانی” است!.چرا می گوییم صنعت؟چون میلیارد ها دلار گردش مالی مرتبط با خود دارد،کشوری که میزبان جام جهانی می شود،چند سال فرصت دارد تا زمینه های برگزاری این مسابقات را آماده کند.ساخت بنا،تهیه سخت افزار و نرم افزارهای گوناگون،هتلینگ،تقسیم وظایف به شهرهای گوناگون آن کشور،بالا رفتن تولیدات محصولات بومی و سنتی،امکان معرفی امکانات و فرصت های گردشگری ها-طبیعی،تاریخی،و نوین- ،هضم بیکاری با ایجاد شغل در بخش های گوناگون و…کشور میزبان را دست کم ۸ سال درگیر خود خواهد کرد که این درگیری هم انسجام درونی را بیشتر خواهد کرد وهم توجه به ورزش در سطح عمومی از انواع آسیب ها خواهد کاست.توجه داشته باشیم که اجرای برنامه های “فوتبال درمانی” برای محیط های “بزه زیست”در بسیاری از کشورها از سال ها پیش آغاز شده وبه خوبی هم پاسخ یافته است،روسیه برای کنترل خشونت ها در چچن،دست به دامان فوتبال شده است.
باری،ما در خرداد ماه به روسیه خواهیم رفت و در مرحله مقدماتی گروه دوم مسابقات سه بازی خواهیم داشت:بازی نخست با مراکش،و بازی دوم با اسپانیاوبازی سوم با پرتغال.بسیار خب،مردم مراکش از ما چه می دانند؟ چه چیز یا چه کسانی از ما را می شناسند؟استعدادهای گوناگون کشور ما را تا چه حدی می دانند؟اسپانیایی ها چطور؟به غیر از طرفداران تیم فوتبالی که نکونام و شجاعی در آن بازی می کردند، وآنان این دو فرد را می شناسند،بقیه مردم اسپانیا از ایران چه چیزی می دانند؟ پرتغال برای ما کجاست؟ما برای آنها کجا هستیم؟شاید این کشورها اکنون خیلی نیازمند شناسایی خودشان از جانب ما نباشند، ولی ما در این برهه از زمان،بسیار نیاز داریم که واقعیاتی از جامعه ما برای مردمان آن سرزمین ها روشن گردد.تبلیغات رسانه ها،در جریان جام جهانی بسیار در استراتژی هایشان نسبت به زمان های عادی ،آسیب پذیر خواهد شد.آنها نمی توانند برخی از واقعیت ها را در مورد کشور ما کتمان کنند ویا برعکس جلوه دهند.این موقعی به وقوع خواهد رسید که ما بتوانیم محتواهای لازم را برای خوراک رسانه های جهان تامین کنیم.در ورزش،مخاطب ما سیاسیون و یا رسانه های خاص نیستند که سانسور آنها تلاش ما را خنثی نماید.از روزی که راه یابی ما به به جام جهانی قطعی شد،می بایست طبق یک برنامه ریزی دقیق و همه جانبه وارد این پروسه می شدیم.اکنون هم دیر نشده است،آژانس های جهانگردی،تنها به سود جویی فکر نکنند،میراث فرهنگی،فرهنگ وارشاد،وزارت خارجه و دیگر نهادهای دولتی و غیر دولتی،به هوش باشند که جستجوی ارزش افزوده در گسترش مناسبات ارجح است به سودجویی گذرا و موقت.دولت موظف است بحث کنترل را در این بخش توسعه دهد،معرفی استعدادهای توریسم کشور به کشورهای یاد شده،دستیابی شهروندان اروپایی این کشورها و دیگر کشورهای مرتبط با آنها را به توانایی ها و واقعیت های زندگی ما روشن خواهد کرد.فوتبالیست های ما که در جام جهانی حضور داشته باشند،پس از جام جهانی، به لیگ کشورهای مهم وارد خواهند شد،به همین بهانه می توان در شهرهایی که حضور دارند،مسیری را گشود تا از آن طریق ذهنیت خراب شده شهروندان آن کشورها در خصوص کشورمان را درست کنیم.این ورود مبارک به جام جهانی اگر منجر به ورود جهانگرد جدید به کشور نماید واین روند با برنامه ریزی ادامه یابد،بخش بزرگی از مشکلات عدم اشتغال در کشور حل خواهد شد.و همچنین تبلیغات گسترده علیه ما تا حدودی شروع به خنثی شدن خواهد کرد.و صدها بهره دیگر در راه خواهد بود.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *