تکرار یک خطای استراتژیک
خورنا|ولیالله شجاعپوریان عضوء شورایشهر تهران و نماینده پیشین شهرستان بهبهان در دوره اصلاحات، طی یادداشتی در روزنامه همدلی با عنوان تکرار یک خطای استراتژیک نوشت:
با ثبت نام و ورود رسمی رئیسی، به نظر میرسد رقابت اصلی در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری میان آقایان روحانی و رئیسی شکل خواهد گرفت، مگر اینکه سناریوی دیگری در این میان باشد و رئیسی در روزهای آخر از انتخابات کنارهگیری کند. اما در شرایط فعلی و اعلام رسمی نامزدی رئیسی، نگرانیهای جدی در باب عواقب حضور وی در انتخابات وجود دارد.
رئیسی که در سالهای گذشته در مناصب قضایی فعالیت داشته، پس از رحلت آیتالله طبسی به عنوان تولیت آستان مقدس امام رضا(ع) منصوب شد. شروع فعالیتهای رئیسی در مشهد با تبلیغات فراوانی همراه بوده است. حضور او در مناطق حاشیهای و فقیرنشین مشهد و دیدار با اقشار آسیبپذیر در معیت خبرنگاران و هیات همراه در این مدت حکایت از عزم پیشین وی برای شرکت در انتخابات داشت. بسیاری از رسانهها و کانالهای خبری نیز تلاش کردند رئیسی را در حال خدمترسانی به زائران امام رئوف علیبن موسیالرضا(ع)، توزیع غذا، آرد و اقلام خوراکی، رفت و روب حرم و رفتارهایی از این قبیل به تصویر بکشند. بیهیچ تردیدی چنین رفتارهای نوعدوستانهای و کمک به فقر و نیازمندان از فضایل اخلاقی به شمار میآید و در آموزههای دینی و اخلاقی هم بر آن تاکید فراوان شده است، اما نباید فراموش کنیم اکنون رئیسی علاوه بر تولیت آستان قدس، کاندیدای ریاستجمهوری نیز بوده و نوع رفتارها و عملکرد او در این مدت بر افکار عمومی و باورهای دینی مردم نیز تاثیرگذار است. نوع نگاه و ذهنیت مردم مسلمان ایران به جایگاه و حرم مطهر امام رضا(ع) فراتر از دیدگاههای سیاسی و رفتارهای جناحی بوده و قداست و معنویت آستان قدس ریشه در اعتقادات مذهبی و دینی جامعه اسلامی ایران دارد که میطلبد با حساسیت و دقتنظر بیشتری این سرمایه معنوی مردم را پاس داشت.
بعد از اعلام رسمی نامزدی رئیسی، حامیان او تلاش داشتهاند تا با تکیه بر عواملی چون سیادت و تولیت آستان قدس، به محبوبیت او مدد رسانند؛ دو عنصری که صبغه مذهبی و دینی دارد و به عنوان یک میراث معنوی و مذهبی نزد ایرانیان محترم است. گرچه نمیخواهیم این موضوع را به عنوان استفاده ابزاری از دین و اعتقادات مذهبی مردم تعبیر کنیم، اما جایگاه دینی رئیسی و نوع رفتار حامیان او در این مدت کوتاه هشداری جدی برای دلسوزان و علمای دینی است که از اکنون در برابر چنین رفتارهایی واکنش نشان دهند تا در فردای فرازونشیبهای سیاسی و تغییر افراد همچنان که در ماجرای احمدینژاد گذشت، به باورهای دینی مردم آسیب وارد نشود.
فراموش نکردهایم در گذشته نیز اصولگرایان، کاندیدای مطلوب خود را با اصطلاحات و روایتهای عجیبی برآمده از نذر و نیازهای مردم، واجبالاطاعت بودن ، رویاهای صادقه و تعابیر دینی و مذهبی روانه انتخابات کردند. این استراتژی شاید در برهه انتخابات به کمک اصولگرایان بیاید، اما تجربه نشان داده، با یک فاصله کوتاه مجبور به اعلام برائت و رفع مسئولیت از چنین تعابیری شدهاند.
انتخابات به پایان میرسد، اما ارزشها و هنجارهای دینی ما باید در روزهای پساانتخابات هم تداوم داشته باشند، سزاوار نیست با سوءاستفاده ابزاری از دین و اعتقادات مردم، به دنبال موفقیت موقت در یک رقابت سیاسی باشیم. پس مطلوب آن است که حامیان رئیسی به جای تکیه بر سیادت و تولیت آستان قدس به دنبال اثبات شایستگیهای مدیریتی او و برنامههای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و رویکردهای دیپلماتیک وی در مواجهه با بحرانها و رویدادهای پیش رو باشند.