خورنا | احمدرضارستمی: سرزمین ایران از قدیم الایام مهد اقوام و ادیان مختلفی بوده که در کنار همدیگر٬ رنگین کمانی زیبا را از انسجام و وحدت ملی به نمایش گذاشته اند٬ بطوریکه این مزیت٬ ایران را در زمرهٔ کشورهایی قرار داده که در آن ملیت و تکیه بر نام کشور ٬ بر سایر دسته بندی های قومی و قبیله ای و….ارجحیت دارد و سبب گشته در طول تاریخ پر فراز و نشیب این سرزمین اهورائی٬ اقلیت ها و اقوام مختلف ایرانی همیشه دوش به دوش اکثریت مسلمان و شیعه کشور در راه سربلندی و شکوفایی کشور گام های اساسی را بردارند و حتی در شرایط جنگی و دفاع از کشور در مقابل دشمن خارجی نیز از هیچ فداکاری و از جان گذشتگی دریغ نداشته باشند٬ که در این میان آمار بالای شهدای اقلیت های دینی در جنگ تحمیلی هشت ساله ٬ را میتوان گواه بر این مدعا دانست .از زُمره این اقلیتها را که میتوان نام برد جمعیت ارامنه و مسیحیان کشور است که در مورد قدمت سکونت شان در کشور فرضیات متنوع و مختلفی وجود دارد؛ از جمله اینکه عده ای بر این باورند که نخستین سال‌های قرن هفدهم میلادی را میتوان بعنوان تاریخ ورود ارامنه به ایران قلمداد کرد یعنی زمانی که شاه‌ عباس گروه کثیری از آنان را از شهر جلفا واقع در کرانه رود ارس به مناطق مرکزی ایران کوچاند که این استدلال و استناد چندان مورد قبول بسیاری از پژوهشگران نیست و آنان با دلایل و مستندات محکم ثابت میکنند که حضور ارامنه در سرزمین‌ های منتسب به ایران٬ پیشینهٔ دیرینه‌تری دارد و استناد آنها به شواهد تاریخی است که در آن ارمنستان یعنی مرکز اصلی ارامنه آسیا ٬ را در زمان هخامنشیان، جزئی از امپراتوری بزرگ ایران معرفی میکند٬ که در آن شواهد محکم همه ارامنه، زمانی جزء از ایران به حساب می‌آمده‌اند و این شواهد و دیگر اتصالات فرهنگی و تاریخی که در بین پارسیان و ارامنه وجود داشته و دارد سبب گشته چه ارامنه ای که در داخل کشور زندگی میکنند و چه آنهایی که خارج از مرزهای ایران و در کشورهای دیگر زندگی میکنند همه و همه نوعی تعلق خاطر احساسی و عاطفی به ایران را در وجود خود جای دهند.
مقدمه ای که در بالا ذکر شد پیش درآمدی است بر مطلبی که اینک و در این مجال٬ هدف نگارنده از نگارش این چند سطر نوشته بحث در پیرامون آن میباشد ‌و آن مطلب در مورد مکانی است در شرق اهواز واقع در منطقه ۷ شهری در جایی به نام منطقه بار فروشان سابق ٬ که دارای دو قبرستان در کنار هم با بیش از ۳۰۰ مزار از مسیحیان کلدانی٬ آشوری ٬ کاتولیک و به همراه وجود آرامگاه ۱۰۲ تن لهستانی است که همگی در این دو قبرستان مدفون شده اند.

شاید بلافاصله سئوالی که اکنون مطرح میشود این باشد که این گروه از لهستانی ها از کجا و چرا به اینجا آمده اند و چرا در این قبرستان تدفین شده اند .جواب را میتوان در مسائل و حوادث جنگ جهانی دوم و اعلام بیطرفی ایران در این جنگ جستجو کرد. داستان از این قرار بود که در طی سالهای ۱۳۲۰ الی ۱۳۲۳ خورشیدی بیش از ۱۵۰ هزار نفر از لهستانی‌ها برای مهاجرت به فلسطین و آفریقا، از کشور اتحاد جماهیر شوروی وارد خاک ایران شدند و در طی توافقی که با دولت ایران کرده بودند قرار براین شد که این مهاجرین (اعم از سرباز و افراد عادی) هرچه زودتر از ایران خارج شوند، ولی به دلایلی ازجمله بیماری، مشکلات مالی و اشتغال آنها در کشور ٬ آهنگ خروج آنها بسیار کند گردید .در آن زمان پایگاه اصلی برای خروج این لهستانی ها از کشور شهر اهواز و سربندر بود و مهاجرین از بندر انزلی، تهران، اصفهان و مشهد عازم اهواز میشدند و در این موقع چه بسا عده ای از آنان گاه در اثر بیماری و یا مسائل دیگر٬ مرگ و میری در آنان رخ میداد که باعث میشد اجسادشان را در این قبرستان که از زمان خیلی قدیم تر محل تدفین  مسیحیان ارمنی و آشوریان اهواز بود به خاک سپرده شود .

اینک پس از گذشت سالهای متمادی از آن دوران اگر گذری بر این قبرستان داشته باشیم متأسفانه شاهد صحنه هایی میشویم که قلب انسان را جریحه دار میکند . زیرا در طی سالهائی که گذشت در اثر بی توجهی مسئولین وقت این قبرستان تبدیل به  مخروبه ای شد که علاوه بر تخریب هایی که در بنا و سنگ های قبور آن به وجود آمد ٬ مکان این آرامستان نیز تبدیل به محل تجمع عده ای از معتادان و بی خانمها شد

که گاه این مهمانان ناخوانده در مواردی تعدی و دست درازی هایی هم به قبور هم کرده اند و به سودای یافتن اشیاء قیمتی اقدام به حفاری در قبرها و تخریب محل دفن متوفی ها کرده اند.
مشاهده صحنه های اینچنینی در این قبرستان که حتی متبرک به قبر شهیدی از شهدای جنگ تحمیلی به نام مگردیچ طوماسیان نیز هست قلب هر رهگذری که از منطقه گذر میکند را به درد میآورد و متاسفانه این بی توجهی ها و عدم نگاه مسئولانه به این مسئله سبب گشته این منطقه تبدیل به یک مظهر از آلودگی تصویری در سیمای کلان شهر اهواز شود .

ولی خبرهای خوشی در راه است ..

پس از روی کار آمدن دکتر شریعتی استاندار جدید خوزستان و مطلع شدن وی از وضعیت اسفناک این آرامستان٬ پیگیری هایی توسط ایشان در این امر صورت پذیرفت و در ملاقاتی که با جمعی از مسیحیان خوزستان به مناسبت سال نو مسیحی داشت قول هر نوع همکاری و مساعدت برای مرمت و بازسازی این قسمت از اهواز را داد.

استاندار خوزستان در کمتر از یک ماه پس از این ملاقات ٬ به همراه هیأتی از مسئولین و دست اندکاران ذی ربط استانی برای بازدید از این منطقه و پیگیری مستقیم مسائل و مشکلات آن٬ به این قسمت از اهواز عزیمت کرد تا از نزدیک مشاهده مستند از وضعیت وخیم این محل و نیز اقدامات مرمتی آنجا داشته باشد.

پس از پایان بازدید در بین خبرنگاران گفت: تاکنون قبرستان مسیحیان و آشوریان با تلاش و هزینه خود آنها و با بضاعت کمی که داشتند بازسازی و ترمیم میشد ٬ ولی این دو قبرستان علاوه بر مرمت و بازسازی های اساسی٬ نیاز به اقدامات دیگری از جمله محوطه سازی، ایجاد فضای سبز، روشنایی و شبکه دفع فاضلاب دارند که این کارها از عهده متولیان آن خارج است٬ که برای حل این مشکل با هماهنگی معاونت عمرانی استانداری٬ انجام این اقدامات را شهرداری منطقه هفت متقبل شده است.

استاندار خوزستان در ادامه یادآور شد: با توجه به اینکه هر ساله لهستانی ها برای بازدید از قبرستان حضور پیدا می‌کنند از جمله کارهای مهم دیگر در این قبرستان ایجاد یک راه دسترسی مناسب برای آن است.

شریعتی همچنین تاکید کرد: لازم است به هموطنان ارمنی آشوری و…. که از کیش و دین الهی دیگری هستند کمک کنیم زیرا آنها نیز مانند دیگر هموطنان خود٬ از سرانه ملی سهم دارند و باید این کارها در حق شان صورت پذیرد.

وی در پایان تصریح کرد: وضعیت قبرستان ارامنه در قیاس با قبرستان آشوریان که در کنار آن قرار دارد بسیار نا مناسب‌تر است و نیاز به کارهای عمرانی بیشتری دارد.

در پایان ما نیز امیدواریم که هر چه زودتر روند مرمت و بازسازی این منطقه انجام پذیرد تا اسباب آسایش و راحتی این هموطنان عزیز فراهم شود و نیز جا دارد در این مجال پایانی از طرف کلیه دست اندرکاران پایگاه خبری خورنا از استاندار خوزستان و سایر عزیزان از جمله جناب مجتبی گهستونی که پیگیری مداومی برای حل این مشکل داشته و دارند، تقدیر و تشکر کنیم .