مهدی شجاعی _ خورنا – حمایت از تولید آثار هنری در شرایطی که متولیان با مشکلات عدیده مالی و بودجه دست به گریبان هستند چگونه صورت میگیرد.
در این شرایط ورود بخش خصوصی و مبحث اسپانسرنیگ و همچنین افراد خیر و دلسوزان فرهنگی میتواند به بهترین شکل گره گشای مشکلات جامعه هنری باشد.
یادداشت ذیل به قلم دکتر سعید محمد حسنی به صورت اختصاصی برای خورنا به زوایای مختلف این مبحث می پردازد.

جای خالی حمایت از هنرمندان بومی……

از گذشته ی درخشان باستانی ی دیار ارگان و پیشینه ی فرهنگ فرهمند بهبهان که بگذریم ، باید که به امروزمان و وضعیت فرهنگی مان بدقت بیندیشیم تا دریافت کنیم که هستیم و در کجای فرهنگ ایران قرار داریم.

برای این دریافت ، خوبست تا در باد افتخارات گذشته نایستیم ، بلکه به فراست و بی هیچ تعصبی، نیک و بدمان را بشناسیم.

بسیار گفته اند و ما نیز مکرر می کنیم،که بهبهان دیارنخبگان و دارالعلم و دارالمومنین،میان دیگر شهرهای استان خوزستان، موقعیتی خاص و ممتاز دارد.
در این مقال، تنها به بخش کوچکی از نمایش فرهنگ در جامعه ی بهبهان می پردازیم و این راه باز و گشوده و بی انتهاست.

فرهنگ هر دیار اما، به سبب شاخصه هایی چون هنر ،دانش ،ادبیات و الهیات، سنجیده می شود.
و از تمام این عناصر به بخشی از یکی از هنرها بنام موسیقی فاخر ایرانی اگر بپردازیم،
درمی یابیم که علی رغم کوششها و رنج های هنرمندان این دیار،
بهبهان، به حق خویش در ثبت و بازنمایی فرهنگ بومی و میهنی اش، نرسیده که هیچ، از واماندگان قافله ی پرشتاب اقوام مختلف در دیار باستانی خوزستان نیز هستیم..

اما، در داشته ها و سرمایه های هنری فرهنگی از اغنیاییم و این سخن بی هیچ بزرگنمایی بیان شد.

گفتیم در ثبت و بازنمایی، و یک کلام ، در نمایش فرهنگ مان، فقیریم!
نه در داشته ها و سرمایه ها

اولین و بزرگترین سرمایه ی فرهنگی دیار ما، که در بسیاری از شهرهای استان و حتا کشور، کم نظیر است،
داشتن مردمی فرهنگ پرور و هنرشناس است.

وقتی هنرمند بزرگ، همایون شجریان، با گروه بزرگش در یک شب اجرای موسیقی، استقبال بیش از دو هزار نفر را با تهیه بلیط گران ، دید، پرسیده بود مگر شهرستان بهبهان(مرکزی)چندنفر جمعیت دارد؟
و اضافه کرده بود، این استقبال به تخمین به ما می گوید باید یک میلیون نفر جمعیت شهرستان شما باشد!! نقل به مضمون از شنیده ها..

این ، یعنی شناخت فرهنگی، و ده ها سال کار فرهنگی در پشت سر دارد
که هوش بالا و سطح بالای تحصیلات مردم بهبهان را نیز باید بدان بیفزاییم..

ولی از آن سو، بنگرید چند سالن مناسب این فرهنگ ، داریم، که به شأن این مردم نزدیک باشد؟
یک سالن ٢۵٠ نفره ی ارشاد!!
و چند سالن کوچکتر و گاه نامناسب..

در بحث تولید آثار، خبر دارم که هنرمندان بهبهان به راحتی تمامی ی مراحل ضبط و تولید چندین کاست سطح بالای موسیقی فاخر دستگاهی و محلی را طی کرده اند،
اما در شهری که به شهر اغنیا و پولداران در استان معروف است،
یک سرمایه گذار فرهنگ دوستی تا کنون دست هنرمندان را نگرفته که کاری ماندگار ، برای فرهنگ و تاریخ شهرمان انجام دهند..
تولید کاست موسیقی، اتفاقاً ، کاری سودآور است که به فوریت سرمایه را چند برابر باز خواهد گرداند..
به راستی در شهری که طبق برخی گفته ها، بیش از هفتصد جوان زیر سی سال میلیاردر دارد،
عیب نیست، که یک دست یاریگر، به سوی فرهنگ باستانی ی ما، دراز نشود؟

سرمایه ی دیگر بهبهان، جوانان هنرمند این دیار است،
سرمایه ای عظیم و جوشان، که ریاست اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی ی بهبهان را آرزوی دیرینه مدیران فرهنگی استان کرده است!
که هنرمندان این دیار خود قادرند با کیفیت ترین آثار هنری را، با کمترین هزینه به اجرا و نمایش دربیاورند..

اگر در دهه ی شصت و هفتاد، موسیقی دانان این دیار به عدد انگشتان دست هم نمی رسید در مواقعی،
اما آن جوانان پرکار و پرتلاش، با رنج و سعی خودشان بالاترین دوره های هنری را دیدند و می بینند و در حال حاضر بی شک، برترین گروههای هنری استان خوزستان هستند..
در موسیقی،
گروه چاووش بهبهان، بعنوان سفیر فرهنگی ایران در کشورهای مختلف آسیایی و اروپایی به اجرای موسیقی می پردازد.
گروه عشاق، اجرای موسیقی مناطق مختلف ایران را با بهترین کیفیت در پرونده دارد.
گروه آریاگان که جوانان نسل سوم موسیقی بهبهان محسوب می شوند، در تهران به اجرای درخشان موسیقی می پردازد..
اجراهای بسیار خوب گروه سروستا و همنوازان ارگان ، پیوند مردم را با فرهنگ ایران زمین پربارتر کرده و مایه ی سرور و خوشحالی ست..
در نمایش و ادبیات و سینما و خطاطی و عکاسی و نقاشی نیز آن قدر افتخارات هنری دارد این شهر، که نام بهبهان را همه جا بر صدر بنشاند..

مَخلص کلام ، این است که،
اسباب جمع داری و کاری نمی کنی!
حکایت ما و وضعیت فرهنگی ماست.

من در این نوشته، حامل درد دلی از سوی هنرمندان موسیقی ی این دیار برای مردم بافرهنگ شان، هستم..
که به ساده ترین سخن ، بخشی از این درد دل را نقل می کنم
که:
ای مردم عزیز و بافرهنگ..
ای عزیزانی که تمام رنج و کوشش ما، برای شما و فدای تاریخ و ارزش والای شما بوده و خواهد بود..
ای هزاران هزاری که در مهمان نوازی و استقبال از هنرمندان پایتخت نشین ، سنگ تمام گذاشتید،
آفرین بر شما و فهم و فرهنگ و شعور شما

اما

رنج و تلاش و سعی هنرمند ان شهر خود و زحمتکشان دیار و تاریخ و فرهنگ والای خود را، هم در نظر بیاورید!

غریبه نوازی و خودی گدازی را ، تا کجا باید بعنوان خصلت بهبهانی ها با خود حمل کنیم؟!!

ما هنرمندان، جز شما مشوقان اصلی، و صاحبان نظر و دلسوزان واقعی،
هیچ حمایتگری و پشتیبانی نداریم!

همه ی گروههای هنری، در تمام رشته ها را دریابید..

گروههای مختلف موسیقی، همه و همه در یک صف قرار دارند،
راست و چپ و بالا و پائینی هم ندارند.
حمایت شما این است که به دیدار ما بیایید در وقت اجرا!
این کمترین حقی ست که ما هنرمندان، با تواضع تمام، بر گردن شما داریم..

هنگام اجرا، صندلی های خالی، دل هنرمند را به درد می آورد!
هر اجرای یک ساعته، دست کم شش ماه تمرین مشقت بار پشت سر داشته است.
این حق شما بر ما بوده،
که بهترین ها را برای شما گزین کنیم و اجرا کنیم و بهترین نواهای دیارتان را به ثبت و اجرا بیاوریم.

و حق ما بر شما،
این است که بی اعتنا از کنار اجراهای ما نگذرید..

و ای همشهریان متمکن و با حشمت و جاه!
ای صاحبان سرمایه ، عزیزان همشهری !
حسن و خوبی تان هماره در فزون بادا!

شاید تا کنون، کسی از شما درخواستی برای سرمایه گذاری فرهنگی برای تاریخ و فرهنگ شهر و مردم دیارتان نکرده است..
اما بدانید ، شهر ما و فرهنگ و هنر دیار ما، نیازمند همت عالی و عزم جزم شماست و کمبودهایش به مرحله ی دردآوری رسیده است در حدی که ما را از قافله ی پرشتاب ترقی و توسعه ی فرهنگی ، عقب انداخته است!
این شهر ، و تاریخ و فرهنگش، بر گردن شما نیز حقی دارد!
آیا شما نیز حق شهرتان را ادا کرده اید؟
هنرمندان موسیقی کاست هایی را آماده کرده اند، اجراهایی با گویش مادری شما، در کنار بهترین آثار فرهنگ ایرانی در پیش رو دارند..
حتا فیلمها و نمایشها و کتابهای زیادی را سراغ داریم که هیچ حمایتگر(اسپانسر)ی ، دست محبتی، ولو به اکراه! از بغل بیرون نیاورده، سلامشان را پاسخ گوید!
کسی نیست حمایتشان کند ، و همت عالی بدرقه ی راه درویشان نماید،
بیایید و چراغ ها را یکی یکی روشن کنید..
و نام خاندان خویش را ازین رهگذار، به نیکی با هنر و فرهنگ پیوند بزنید.
این رسم نیکویی ست که در شهرهای مجاور ، سالهاست متمکنان آن دیاران، در عمل بدان از ما سبقت گرفته اند..

خبرهای خوبی در راه است..

خوشش بادا نسیم صبحگاهی

که درد شب نشینان را دوا کرد!

نام خویش را با هنر راستین و فرهنگ غنی و تاریخ بشکوه دیار ارگان و بهبهان پیوند بزنید، تا جاودان شوید به نیکی و فر و شکوه،
که مال و مکنت قارون ها نیز همه در غبار لحظه ای از تاریخ ، محو و فنا شده است و از هزار هزار زراندوزان، که خیری برای مردم و فرهنگ و دیار خویش نداشته اند، حتا نامی بر گوری پوسیده نیز نمانده است..
که:
قلندران حقیقت به نیم جو، نخرند

قبای اطلس آن کس، که از هنر عاری ست!

پایان سخن:

یکی از گروههای خوب شهرستان بهبهان، گروه عشاق است که اجرای زیبایی را در پیش رو دارد

آثاری از یکی از بزرگمردان تاریخ و فرهنگ موسیقایی ایران زمین،
زنده یاد پرریز مشکاتیان را به صحنه خواهد آورد
در پیشگاه شما مردم هنرشناس و قدر دان.

چراغ اول، همین چراغ نزدیک..
وعده ی دیدار ما با گروهی از هنرمندان دیارمان
در کنسرت موسیقی ،
همین هفته .

سالن کوچک ارشاد،
قطع و یقین در برابر استقبال شما، کم خواهد آورد!

یاحق/

سعید. محمدحسنی

بهبهان/ ١۵ آذرماه